De speech van Al Pacino in de film Any Given Sunday van Oliver Stone (april 2000) is inmiddels een klassieke illustratie van verbinden en samenwerking.  Pacino speelt een coach in het American Football die zijn team toespreekt net vóór het begin van de belangrijkste wedstrijd in hun carrière. Het blijft fascinerend en uiterst leerzaam om stap voor stap te volgen hoe hij zijn team begeleidt en wat hij eigenlijk zegt. 

Hij begint ermee het team te confronteren met zijn twijfel over een goede afloop, omdat er niet wordt samengewerkt. Hij laat er geen misverstand over bestaan; het ziet er beroerd uit voor het team als er niets verandert. ‘…All comes down to today. Either we heal as a team or we are going to crumble. Inch by inch, play by play, till we are finished’. Hij legt de keuze voor, die het team zal moeten nemen: ‘We can stay here
 and get the shit kicked out of us 
or
 we can fight our way 
back into the light’. De boodschap is duidelijk.

Dan verlegt hij in de speech de aandacht naar zichzelf, waarmee hij het team even lucht geeft. ‘Now I can’t do it for you’. I’m to old.’ En hij bespiegelt zichzelf in de ‘young faces’ van het team. Hij vertelt over de vele fouten die hij heeft gemaakt in zijn leven, wat hij daarmee verloren heeft en wat hij er, nu hij ouder is, van geleerd heeft. ‘You find out that life is just a game of inches (…). The margin for error is so small’. Hij legt direct de relatie naar het football. ‘
I mean
 one half step too late or to early
, you don’t quite make it.
 One half second too slow or too fast
 and you don’t quite catch it.
 The inches we need are everywhere’. Hij wijst ze erop, dat ze op elk moment van de dag en elk moment van het spel kleine keuzes maken, die uiteindelijk bepalen welke kant het met ze op zal gaan.

Door zichzelf kwetsbaar op te stellen en door zijn gelouterde levenservaring heeft Pacino nu alle aandacht. Op dat moment kan hij als coach en leider de toon voor het team zetten. ‘On this team, we fight for that inch’. En hij geeft direct aan waarom: ‘Cause we know 
when we add up all those inches, that’s going to make the fucking difference
 between winning and losing’.

Vervolgens legt hij in de speech weer de relatie naar zichzelf en zijn keuze: ‘And I know, if I am going to have any life anymore, 
it is because, I am still willing to fight, and die for that inch’. Hij komt uit voor de principes waar hij voor staat en gaat. Daarmee wordt hij een voorbeeld voor het team. En hij geeft ook overtuigend aan waarom hij voor die inches vecht: ‘because thát is what living is’.

En dan gebeurt het. Als de spelers individueel door zijn woorden geraakt zijn, leidt Pacino ze naar elkaar toe: ‘Now I can’t make you do it. You gotta look at the guy next to you. Look into his eyes’. Hij begeleidt de verbinding van de spelers door ze te schetsen wat zij in die ogen van de ander zullen zien: ‘Now I think you are going to see a guy who will go that inch with you’. En om de laatste weerstanden weg te nemen, eindigt hij met de reden waarom de ander die inch met je wil gaan: ‘because he knows when it comes down to it,
 you are gonna do the same thing for him’, waarmee de verbinding rond is. ‘That’s a team, gentlemen……that’s all it is”. Op het ‘Whattaya gonna do now?’ denderen de spelers naar het veld. 

Eerst laten smelten en dan smeden. Meesterlijk gidswerk en levenswijsheid in een uniek filmfragment over verbinden en samenwerken.

De link naar het fragment: http://www.youtube.com/watch?v=BnpRvOGZEm8